اسکلت شگفتانگیز زنبور/ آیا زانو هم دارد؟
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۴۰۸۸۶
با بررسی آناتومی زنبوها مشخص شد که آنها دارای استخوان ران و درشت نی هستند؛ اما سوالی که مطرح است این است که آیا آنها هم مثل ما کشکک زانو دارند؟آیا تا حالا زانوی یه زنبور را تصور کردهاید؟ آیا واقعا زنبورها و دیگر حشرات زانو دارند؟
به گزارش خبرآنلاین، بهترین تصویری که از زانو در ذهن ما وجود دارد، زانوی خودمان است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما زنبورها و دیگر حشرات، مثل دیگر گروههای جانوری، از ساختاری به نام استخوان بهرهمند نیستند و برخلاف مهرهداران که اسکلتهای داخلی سختی دارند که ساختار بیرونی گوشت و پوست بر آنها سوار میشود، زنبورها و دیگر حشرات، برعکس هستند: اسکلت زنبور در بخش بیرونی بدنش قرار دارد که از مادهای سخت به نام کیتین ساخته شده که از قسمتهای نرم داخلی بدن زنبور محافظت میکند.
البته ساختار پای زنبورها، مشابه با انسان و دیگر حیوانات است و از بخشهای مختلفی تشکیل شده؛ طبق گفته رامش ساگیلی، محقق زنبورهای عسل در دانشگاه اورگان آمریکا، پای زنبورها از پنج بخش تشکیل میشود: نزدیکترین بخش به بدنه اصلی که کوکسا نام دارد، تروکانتر (استخوان متصلکننده ران به لگن)، استخوان ران، استخوان درشتنی و استخوان مچ پا.
آیا حشرات هم زانو دارند؟اما آیا زنبورها هم بین استخوانهای ران و درشت نی، مثل ما زانو ارند؟ طبق گفته ساگیلی، پاسخ این سوال منفی است: «بین هر یک از این بخشها، یک مفصل کیتین وجود دارد. زنبورها شش بخش در پاهایشان دارند که همه به هم متصل هستند.»
آنها به جای ترکیبی از تاندون، رباط و کشکک زانو، یک مفصل ساده مثل توپ و کاسه در بخشهای مختلف پاهایشان دارند که این مفاصل به زنبورها کمک میکند تا پاهایشان را تکان دهند، گردهها را از درون گلها بیرون کشیده یا با حرکات موزون به همکندوییهایشان نشان دهند که گلهای پر از شهد کجا هستند.
در اوایل قرن بیستم و قبل از پیشرفتهای علمی، عبارت زانوی زنبور، نوعی تعریف و تمجید به حساب میآمد و وقتی کسی "زانوی زنبور" خطاب میشد (اشاره به چیزی که وجود ندارد)، یعنی حسابی آن فرد را ارزشمند و تحسین شده میدانستند. اما حالا مشخص شده که زنبورها از زانویی مشابه با آنچه ما انسانها داریم، بیبهرهاند و فقط مفصلی بین استخوانهای ساق پا و رانشان وجود دارد که امکان انعطاف را برایشان فراهم میکند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: زنبور آناتومی زنبور ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۴۰۸۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف فسیل دست نخورده یک گونه کانگوروی عجیب
فسیل تقریباً دست نخورده گونهای از کانگوروها که ۴۶ هزار سال است منقرض شدهاند، در استرالیا کشف شده است که یکی از کاملترین اسکلتهای یک گونه منقرض شده در استرالیاست که ۷۱ درصد استخوانهای آن حفظ شده است.
به گزارش ایسنا، دانشمندان موزه ویکتوریا اسکلت دست نخورده یک کانگوروی جوان از گونه Simosthenurus occidentalis را که معمولاً به عنوان «کانگوروی کوتاهصورت» شناخته میشود، کشف کردند.
به نقل از آیای، این فسیل که از غاری در نزدیکی منطقه بوچان در گیپسلند استرالیا به دست آمده است، یکی از کاملترین اسکلتهای گونههای منقرض شده در این کشور است که ۷۱ درصد استخوانهای این حیوان حفظ شده است.
این کشف مدیون نگاه دقیق جاشوا فان دایک یکی از محلیهای منطقه گیپسلند است که در سال ۲۰۱۱ به طور تصادفی با این بقایای فسیل شده در یک غار برخورد کرد.
فان دایک با بازگویی این صحنه اظهار داشت: این فسیل پشت چند سنگ افتاده بود و انگار مستقیم به من نگاه میکرد. خانواده فان دایک که سابقه غارنوردی دارند، از دهه ۱۹۹۰ با دیرینه شناسان موزه ویکتوریا همکاری میکنند و به طور فعال غارهای مجاور محل زندگی خود را کاوش میکنند.
استخراج اسکلت فسیل شده این کانگوروی کوتاهصورت موفقیت کمی نبود و به بیش از ۵۸ ساعت تلاش غارنوردی در یک دوره دو ساله نیاز داشت. این کشف بر سهم ارزشمند افراد خارج از بدنه جامعه علمی به ویژه غارنوردان تفریحی تاکید میکند که اوقات فراغت خود را به کشف و استخراج چنین آثار ارزشمندی از اعماق غارها اختصاص میدهند.
استخراج فسیل
تیم زیگلر، دیرینهشناس مؤسسه تحقیقاتی موزه ویکتوریا که رهبری این کاوش را برعهده داشت، تأکید میکند که چنین فسیلهای کمیابی با چنین کیفیت و کمالی در استرالیا نادر هستند.
پژوهشگران میگویند احتمالا این کانگوروی جوان نگونبخت چندین هزار سال قبل از انقراض گونه خود بر اثر سقوط تصادفی در ورودی مخفی این غار قربانی شده است.
کشف این اسکلت کاملاً دست نخورده در کشف اسرار پیرامون سبک زندگی این موجود منقرض شده بسیار مؤثر است. زیگلر میگوید: اکنون میتوانیم بفهمیم که آنها چه کاری میتوانستند انجام دهند.
شایان ذکر است تنها یک فسیل دیگر از یک کانگوروی کوتاهصورت وجود دارد که به اندازه این فسیل کشف شده در بوچان، تقریباً نیم قرن پیش در استرالیای جنوبی کشف شد.
آنچه این فسیل به ما میگوید
این کانگوروی کوتاهصورت تازه کشف شده توسط پژوهشگران به عنوان یک کانگوروی نوجوان شناخته شده است، اما احتمالاً وزن قابل توجهی تا ۸۰ کیلوگرم داشته است. این کانگورو بینشهایی را در مورد موجودی ارائه میدهد که با همتایان امروزی خود همزیستی داشته است.
کانگوروی کوتاهصورت که با سر متمایز و فک پایینی قوی یادآور کوالاها و پانداهاست، سازگاریهایی داشته که به او امکان میداده از گیاهان سختتری مانند شاخهها تغذیه کند.
پژوهشگران حدس میزنند که هیکل تنومند این گونه کانگورو و خویشاوندان آن ممکن است بر حرکت آنها تأثیر گذاشته باشد که به طور بالقوه نشان دهنده حرکتی است که بیشتر شبیه به راه رفتن است تا پریدن که مشخصه شناخته شده کانگوروهای امروزی است.
کانگوروی کوتاهصورت قربانی یک رویداد انقراض فاجعه بار شده است که ۸۵ درصد از پستانداران، خزندگان و پرندگان جثه بزرگ استرالیا را از بین برد. عوامل موثر در مرگ آنها شامل تغییرات محیطی است که با سرد شدن و خشکسالی مداوم، از بین رفتن زیستگاه، بیماریها و فعالیتهای انسانی مانند افزایش آتش سوزی مشخص میشود.
زیگلر کانگوروهای کوتاهصورت را به عنوان کیسهدارانی که زمانی در سراسر قاره شکوفا و پراکنده بودند، تعریف میکند. وی خاطرنشان کرد: انقراض ناگهانی آنها در کنار تقریباً تمام جانوران بزرگ استرالیا یک یادآوری عمیق برای دفاع از محیطهای مدرن ما در برابر چنین موضوعی است.
انتهای پیام